Stosujemy również najnowsze techniki leczenia ortodontycznego

z wykorzystaniem miniimplantów ortodontycznych (śrub ortodontycznych). Są to miniśruby (1,5-2,7 mm grubości, 6-17 mm długości) tytanowe stosowane do precyzyjnych przesunięć zębów. Lekarz stosuje miniimplant w zależności od złożoności problemu ortodontycznego przeciętnie 1-12 miesięcy. Miniśruby wykonane są z wysoce biokompatybilnego materiału – tytanu. Aplikacja, jak również usuwanie miniśruby są przeprowadzane w znieczuleniu miejscowym i są to procedury bezbolesne.

Wprowadzenie miniśrub do lecznictwa ułatwiło, a wręcz w niektórych przypadkach umożliwiło podjęcie leczenia bardzo trudnych przypadków. Przykłady zastosowania miniśrub to: (1) ściąganie do łuków zębowych zębów zatrzymanych (najczęściej kłów); (2) zamykanie luk w przypadkach dużych braków zębowych; (3) intruzja zębów, tzn. wtłaczanie do kości zbyt wydłużonych zębów; (4) prostowanie korzeni zębów nachylonych wzdłuż łuku. Należy podkreślić, iż w przypadku zaniedbań higienicznych miniśruby mogą ulec obluzowaniu. Bezwzględnie należy ten fakt zgłosić lekarzowi prowadzącemu.

Leczenie - etapy

• PIERWSZA WIZYTA – KONSULTACJA
  1. Wywiad medyczny
  2. Badanie zewnątrz i wewnątrzustne/fotografie
  3. Skierowanie na zdjęcia RTG cefalometryczne i pantomograficzne
  
  
• DRUGA WIZYTA – POBRANIE WYCISKÓW DIAGNOSTYCZNYCH
  Wyciski diagnostyczne to kopia stanu jamy ustnej w formie negatywu zarejestrowane masą alginatową. Do wykonania wycisków używa się wspomnianej masy na łyżkach wyciskowych o starannie dobranym rozmiarze do wielkości jamy ustnej. Następnie technik na podstawie takiego negatywu wykonuje odlew gipsowy szczęk/zębów.
  
  
• TRZECIA WIZYTA – PLAN LECZENIA
  Lekarz po wykonaniu analizy zebranej dokumenacji i uwzględnieniu oczekiwań i możliwości pacjenta przedstawia spersonalizowany plan leczenia.
  Przeciętnie leczenie ortodontyczne trwa 2 lata, jednakże należy pamiętać iż w przypadku poważniejszych wad lub braku współpracy z lekarzem (nie stawianie się na wizyty kontrolne) czas ten może się znacznie wydłużyć.
  
  
• CZWARTA WIZYTA – ZAŁOŻENIE/ODDANIE APARATU
  Aparat ortodontyczny stały
  Często zdarza się, że założenie aparatu ortodontycznego musi zostać poprzedzone założeniem gumek separacyjnych. Gumki separacyjne mają za zadanie rozsunięcie zębów w celu umożliwienia osadzenia pierścieni. Zanim lekarz przystąpi do zakładania aparatu wszystkie ewentualne ubytki bezwzględnie muszą zostać wyleczone.
  
  1. Pierwszym etapem zakładania aparatu jest przyklejenie w odpowiednim miejscu zamków na zęby. Powierzchnie, do których zostaną przyklejone zamki wymagają specjalistycznego przygotowania (m.in. dokładnego oczyszczenia). Zamki posiadają specjalne rowki, w których znajdzie się łuk, czyli metalowy drut.
  2. Drugim etapem jest zamontowanie wspomnianego łuku. Łuk najczęściej wykonany jest ze stopu niklowo-tytanowego (z tzw. pamięcią kształtu) bądź stalowego. Ten drut jest źródłem siły przykładanej do zębów i powoduje ich przemieszczanie w żądanym kierunku.
  3. Trzecim etapem jest ustabilizowanie drutu w rowkach zamków za pomocą ligatur elastycznych (tzw. gumki)
  
  Aparat ortodontyczny zdejmowany
  W przypadku aparatu zdejmowanego lekarz na wizycie poinstruuje pacjenta jak należy taki aparat zakładać i zdejmować. Najczęściej aparat wyjmowany nosi się nawet kilkanaście godzin na dobę wg wskazań lekarza.
  
  
• KOLEJNE WIZYTY – WIZYTY KONTROLNE – ZAZWYCZAJ CO 6-8 TYGODNI.
  Wizyty kontrolne w przypadku aparatu stałego
  Częstotliwość wizyt kontrolnych z aparatem stałym jest uzależniona od aktualnego etapu leczenia. Na wizytach kontrolnych lekarz ocenia postęp leczenia i podejmuje kolejne kroki poprzez zmianę metalowego łuku. Podczas wymiany łuku zmieniane są również gumki, które dostępne są w różnych kolorach. Podczas wizyt monitorowany jest także stan zębów oraz dziąseł.
  
  Wizyty kontrolne w przypadku aparatu zdejmowanego
  Wizyty kontrolne dla pacjentów z aparatem zdejmowanym odbywają się nieco rzadziej w porównaniu do aparatów stałych. Lekarz ocenia efekty leczenia i rozwój zgryzu. Oceniany jest również stan uzębienia i dokonywane korekcje aparatu w razie potrzeby.
  
  
• ZDJĘCIE APARATU STAŁEGO.
  Do zębów od wewnętrznej strony jamy ustnej przyklejany jest retainer stały, czyli drucik od strony języka i podniebienia. Zamki są odklejane od zębów za pomocą specjalnych kleszczy w sposób szybki i bezbolesny. Następnie zęby pacjenta są dokładnie czyszczone z pozostałości kleju oraz polerowane. Po zakończeniu czyszczenia lekarz pobiera wyciski zębów, aby przygotować nakładkę retencyjną i model końcowy.
  
  
• RETENCJA I UTRWALENIE LECZENIA.
  Retencja to ostatni etap leczenia ortodontycznego polega na utrzymaniu osiągniętych efektów leczenia. Po zdjęciu aparatu ortodontycznego pacjent otrzymuje płytkę retencyjną lub/oraz retainer stały.